Ti qave dhe më the me zë të ulët
Se unë të trajtoja si prostitutë.
Atëherë lotëve të tu s’ua vura veshin
Të desha, pa e ditur se të desha.
Veç një mëngjes të beftë kur u gdhiva
Pa ty dhe bota krejt e zbrazët m’u duk,
Atëherë kuptova ç’kisha humbur,
Ç’kisha fituar kuptova gjithashtu.
Më rrëzëllente si smerald mërzia,
Dhe lumturia ngrysej si një muzg me re…
Nuk dija kë të zgjidhja nga të dyja
Sepse secila m’ë bukur se tjetra qè.
Se ish i tillë ky koleksion bizhush
Që dritë e terr lëshonte njëkohësisht,
Që njëqindfish etjen për jetën shtonte,
Por dhe që vdekjen ndillte njëqindfish.
ObserverKult
Lexo edhe:
