Poezi nga Jim Morrison
Aktorët duhet t’na bëjnë të mendojmë
se janë të vërtetë
Miqtë tanë s’duhet
t’na bëjnë të mendojmë se ne po aktrojmë
Ata janë, megjithatë, të ngadaltë në
Kohë
Fjalët e mia të egra
rrëshqasin në fuzion
dhe rrezikojnë të humbin
pikëmbështetjen
Pra o i huaj, jij akoma
më i egër
Provoji Bjeshkët.
Përktheu: Fadil Bajraj
ObserverKult
Lexo edhe:
NGA JIM MORRISON, TEK KURT COBAIN DHE AMY WINEHOUSE: MALLKIMI I NUMRIT 27
27 vjet!!!
Në botën e rock-ut dhe më në përgjithësi atë të artit, ekziston një “klub ekskluziv” në të cilin askush nuk dëshiron të bëjë pjesë. Një rreth i ngushtë që me kalimin e kohës ka ardhur duke u shtuar, me një përpikmëri makabre, me interpretuesit më të mirë të skenës muzikore. Ata i ka bërë bashkë ikja nga kjo botë pa i mbushur 28 vjet.
Në mjediset gazetareske ka nisur të flitet për “klubin 27” duke nisur që nga vitet shtatëdhjetë. Ishte dekada që ndryshoi përgjithmonë historinë e muzikës rock. Edhe pse ajo që i dha jetë këtij lloj mallkimi ka qenë ndoshta vdekja në rrethana misterioze e Robert Johnson (1911-1938). Ai ishte kantautor dhe kitarist i të mëdhenjve të muzikës blues amerikane. Aq i talentuar sa i dha jetë legjendës së pakti të firmosur mes tij dhe Satanait, për të qenë në gjendje të arrinte ata nivele të aftësisë teknike….
Tekstin e plotë e gjeni KËTU
