Kledi Bahiti & Samanta Karavella: Ty frymë të jap, ty forcë të kam (teksti dhe kënga)
Rruga është njëlloj, si dikur fëmijë. Më kujtohet mirë, asgjë nuk kisha unë. Ëndrroja fort, që të ikja larg. Doja shumë që të harroja varfërinë.
O botë e egër, jo, nuk të fal asgjë. Jetë e rrugës peng më mban, çdo gabim një çmim e ka.
Më jeto, thotë jeta pa u ndalur. Ti më jeto, një jetë ne na kanë falur. Më jeto, nuk do të jesh ti vetëm. Ti më jeto, të jemi bashkë dhe nesër. Jo, mos u ndal, jo, mos u ndal. Ty frymë të jap, ty forcë të kam.
Jo, nuk është e lehtë, që t’ja dalësh vetë. Jeta shumë të jep, një ditë, dhe prapë ti merr. Ajo që kaloi, na bën më të fortë. Ti mos thuaj, nuk ja dal, sa kohë t’jesh gjallë. Sikur veç një orë, po të zgjasë ajo. Ti pa fund, vazhdo jeto. Jo asgjë s’mund të ndalojë…
Më jeto, thotë jeta pa u ndalur. Ti më jeto, një jetë ne na kanë falur. Jo mos u ndal, jo mos u ndal. Ty frymë të jap, ty forcë të kam. Më jeto, nuk do të jesh ti vetëm. Ti më jeto, të jemi bashkë dhe nesër. Jo mos u ndal, jo mos u ndal. Ty frymë të jap, ty forcë të kam.
Më jeto, nuk do të jesh ti vetëm. Ti më jeto, të jemi bashkë dhe nesër. Jo mos u ndal, jo mos u ndal. Ty frymë të jap, ty forcë të kam.
