Kujt i përket ky varr i zbuluar rastësisht pak kilometra nga Tirana?

Foto ilustrim

Rreth 40 vjet më parë, në një vend ngjitur me fshatin Brrar të Tiranës, disa punime të rastit, nxorrën në sipërfaqe disa rrënoja. Ato i përkisnin një kishe, e cila përveçse njihej nga banorët e zonës, ishte përmendur edhe në dokumente të vjetra.

Por përtej të qenit një objekt i vjetër kulti, aty ruhej një histori vërtetë e rrallë… Ai qe nisi si një kërkim normal arkeologjik, në fakt nxori në dritë një zbulim të rrallë.

Kujt i përkiste kjo vendprehje? Përse arkeologët u mahnitën? Në një dokumentar të gazetarit Marin Mema thuhet se këtu aty është varrosur Mihal Skuraj, bashkëshortja dhe fëmijët e tij.

Bëhet fjalë për një varr në kishën e Shën Marisë së Brrarit e vitit 1201, në vendin e quajtur Shkalla e Tujanit.

Po kush është Mihal Skuraj?

Familja Skuraj është një nga familjet e famshme arbnore mesjetare.

Pas 1201, kjo familje provohet nëpërmjet të dhënave arkeologjike dhe dokumenteve, se bënte pjesë në Elitën e Temes së Durrësit. Fillimisht ata kanë jetuar në hapësirën nga kodrat e Vorës, deri afër Durrësit. Këto ishin pronat e Skurajve, ndërsa kjo hapësirë quhej Skuria.

Ndoshta në këtë kohë Skuria pranë Temës sē Durrësit mund të ketë qenë pjesë e Principatës së Arbërisë, ose dhe një nga Arhonditë (zona autonome të njohura nga Bizanti), në varësi të drejtpërdrejtê të Temës së Durrësit dhe jo nga Principata e Arbërisë.

Kjo e fundit pas krijimit të Despotatit të Epirit (1204), po rrezikohej çdo ditë e më shumë për t’u pushtuar prej saj.
Fisniku tjetër po nga kjo familje, Anton Skura e ka varrin me vendodhje në kishën e famshme të Shëna Ndojit në Lezhë.

Skurajt ngritën “Shkollën e Durrësit” me të cilën dhanë një kontribut për të gjithë njerëzimin në lidhje me artin e kulturën, pasi ajo i kaloi kufijtë e trojeve të arbanitëve dhe të Rajonit të Gadishullit Ilirik, – shkruan autori Gjet Ndoji lidhur me Slurajt./gazetadita

———————–

LEXO EDHE:

Rrëfim tronditës i motrës: I kam mbledh kockat e tij një nga një, kur na thanë t’i zhvarrosim e t’i çojmë diku tjetër…

ObserverKult