Poezi nga Kujtim Paçaku
Nënë,
Tenda na është çjerrë
Me se do ta arnojmë?
Me një cohë qielli, bija ime…
Nënë,
Zjarri na është fikur
A thua si do të ngrohemi?
Me rreze dielli, bija ime…
Nënë,
Bukë s’na ka ngelë më
Me se do të ushqehemi?
Me dromca këngësh, oj bija ime….
ObserverKult
Lexo edhe:
KARIN BOYE: ATËHERË KUR NUK KE MË ASNJË FRIKË
Poezi nga Karin Boye
Po, sigurisht që dhemb kur gonxheja bulëzon
përndryshe pse pranvera tani heziton?
Përse i gjithë malli ynë i zjarrtë
të varet nga një bulë që hidhur mugullon
Ç’është kjo gjë e re që shpërthen dhe dërrmon?
Po, sigurisht që dhemb kur gonxheja bulëzon
dhembje për atë që rritet
dhe për atë që mbyllur qëndron.
Po, është e zorshme kur pikat bien,
Dridhur nga droja ato qëndrojnë të rënda
ngjiten nëpër degët, zmadhohen, rrëshqasin-
pesha i tërheq poshtë, ato disi rrinë varur
zor të jesh i paditur, i frikësuar dhe i ndarë
zor kur fundi të tërheq, të thërret, ta ndjesh
megjithatë të qëndrosh aty dhe të dridhesh-
zor të duash të rrish
dhe zor të biesh
Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:
ENKELEDA RISTANI: MONOLOGU I NJË MARTESE TË ZAKONTË
Poezi nga Enkeleda Ristani
…pastaj, ai bëhet i përhershëm
gjithmonë aty
çdo gërvëlimë frymëmarrje bëhet e padurueshme
nuk dihet më sa i bukur është
sepse kjo nuk ka më rëndësi
asnjë nuk e njeh sa ty, si ty
tiparet flenë në dikurin e epërm
si epikë e maleve të bojatisura në mjegull
çudi sesi të tjerët thonë se është djalë i pashëm
ai të merr frymën
nuk të sheh më kurrë në sy kur flet
hesht kur ti i çan dërrasat gjithmonë me të njëjtin intensitet
(zot i madh! si nuk u lodh)
mendon me vete
çfarë mendon?! ai s’mendon kurrë
ose dhe nëse mendon e bën larg që këtu
jashtë prej këtu
s’e gëzon më kurrë shiu
Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
