Ikën zogjtë, ika unë,
Lamtumirë o miq dhe shokë!
Do shkoj atje ku kam punë,
Do shkoj në një tjetër botë.
Ndaj mos pyesni për mua,
Se kështu kanë ardhur kohët,
Do largohem, dua s’dua,
Dhe lundër, do të bëj lotët.
Andej do të jem për vite,
S’dihet sa vjet do largohem?!
Veç mos më thoni që vdiqe,
Se një ditë, prapë do kujtohem.
Do kujtohem të vij prapë,
T’u takoj me ju të çmallem,
Dhe në mbetsha m’atë anë,
Do ngjallem, për ju do ngjallem!
Dhe një mal të kem mbi vete,
Dhe të kem një mal me gurë,
Shpirti im me amanete,
Do vij shpejt të puth flamurë.
Të shikoj shtizën e lartë,
Që kanë merak kurbetlinjtë,
Prandaj shokë do vij prapë,
Do vij prapë,… ndonjë ditë.
*Titulli i origjinalit: “Shpirti im në amanet”
ObserverKult
—————–
Lexo edhe:
