blen këmisha të shtrenjta pambuku
për t’shkruar me vrer në karton
pastaj në intervista lëvdohet se shkruan ters
mbi stanjollin e kutive të cigareve
ashtu të lëmuar si lëkurë femre
që rrezja e diellit s’e ka parë me sy
rendit vargje erotike
të martave në Pazar
blen patate mollë gjithfarë zarzavatesh
shkaku i qeseve të përhime
që i palos dhe lëmon me skofi
të vjell motive urbane
duke dëgjuar kitarën e Ray Cooder
vargjet i rendit si notat muzikore
në partiturat e këngëve të Tom Waits
thotë se shkruan për vete
shkruaj thotë për të më dashur
nuk i beson vjershës
pa e parë të botuar
nga vetat në gramatikë
njeh vetëm atë njëjës
ka telashe me drejtshkrimin
ë-jat dhe rr-jat e shtyjnë të hapë fjalorin
pas mesnatës së dehur i vjen një muzë
e lodh e mashtron e shtrin mbi tavolinë
mbi të ejakulon si i famshmi Holms
librat s’ia djegin në turrë
nën embargo s’ia vënë
as i gjen nëpër sirtarët e bibliotekave
rafteve të librarive pluhuri s’i zë
kanë tirazh të vogël s’i gjen lehtë
vetëm redaktorët librat e vet i ribotojnë
librat e tij i gjen si pluhur
shtëpive të dyshimta
të heretikëve anarkistëve kodoshëve
veshjes së tij ekstravagante
i shkon për shtat nihilizmi
ndaj vlerave të gjithmbarshme artistike
kritikëve letrar u flet me cinizëm
gjoja i lëvdon
orëve letrare e zë gjumi nga duartrokitjet
është mizor tiran ndaj vetes kur shkruan
askujt tenton mos t’i përngjajë
sa zor
çrëndomtëson sendet fjalët metaforat
pa ndonjë sistem të vetin strikt
me gjuhën e tij leproze
pështyn në vokabular rustikal
mos i besoni këtij poeti
në lidhjen e shkrimtarëve mos e qasni
