Si ia filloi e gjithë kjo dhe përse jam këtu
në këtë hark të barit me piktura bojëkafe të plasaritura,
papegaai, mezcal, hennessey, cerveza,
dy pështymore të vogëla, pa kurrfarë shoqërie sall frikë:
frikë nga drita, nga pranvera, nga vajtimet
e zogjve dhe autobusëve që nxitojnë për në vendet e largëta,
dhe studentëve që shkojnë në gara,
nga vashat që kërcejnë derisa era u bie fytyrës,
ama s’ka kurrfarë shoqërie sall frikë,
frikë nga shatërvani që spërkatë: dhe nga të gjitha lulet
që e dinë se dielli është armik imi,
në këto orë të vdekura?
Përktheu: Fadil Bajraj
Lexo edhe:
