“O qëndro, qëndro tek unë!
Kam për ty kaq dashuri!
Gjithë dëshirat që ti ke
t’i dëgjoj veç unë di;
Në të hijes errësirë
ti një ruspi i shëmbëllen
që me sytë të zinj e të urtë
në fund të ujrave vëren;
Dhe buçim si nxjerrin valët,
bari i lartë si fërmon
do të bëj të dëgjosh tinës
tufën e drerëve tek shkon;
Të shikoj, me zë të qetë,
që këndon si i magjepsur,
dhe në ujin e shkëlqyer
ti lëshon këmbën e zhveshur;
Si vështron hënën e plotë,
përmi ujërat vetëtimat.
grima ty të duken vitet,
shekuj plot të duken grimat”.
Kështu tha ngadalë pylli,
kubet lart duke m’i tundur,
vërshëlleja kur më thiri
dhe në fushë dola i lumtur.
Po sot prapë në u kthefsha,
më s’mund ta kuptoj si dje…
Ku je vallë, djalëri,
me pyll e me gjithë ç’ke?
Përktheu: Lasgush Poradeci
ObserverKult
——————————-
Lexo edhe:
M.EMINESKU: LERMË TË DIGJEM PRUSH NGA MALLI!
Pasi prej kohe kaq të gjatë
ne s’thamë asnjë fjalë,
më ngjan sikur harruam fare
ç’u deshëm me aq mall!
Tani të ëmbël e të zbehtë
të shoh kaq pranë meje-
lermë të ulem si dikur
në gjunjë para teje!
Lermë të digjem prush nga malli,
t’i puth duar e tua.
O doçkëza ju ç’kini bërë
kaq kohë larg, pa mua!
Në shqip: Perikli Jorgoni
