Muharrem Qena: Harmonika e vetmuar (teksti dhe kënga)

Deri n’agim e shurdhër osht nata,
dera s’çilet, drita pushon.
Diku larg vetëm menzi po ndihet,
harmonika vetmume lodron.

Depërtojnë tingujt deri ke dyert,
përsëri kjo kthehet prapë.
T’mushet mendja se diçka po lypet,
por s’po mundet o n’fije mej ra.

Lehtas flladi i natës lodron,
gjethe molle sa shpesh përqafon.
Ti prano vëlla se çka tash kërkon
Ti trego harmonist i ri.

Ndoshta dashtun në larg nuk të gjindet,
por nuk dinë se ti po e pret.
Pse za natën i vetmum lodron,
pse za vajzat ti na i shqetëson?