Do të më falësh sonte
Se do të fshehem jashta çdo dhome
ku ti fle gjumin tënd’ fminorë
Jashta hajateve të natës do të ikë
pas një gjumi të thellë e gati mortorë !
Do të vrapoj si kurr’një’her në jetën time
Dhe do ta thërras , deri sa zëri të më ngjiret
emrin që dua, Zot!
Ti do të duash si kamcat t’i këpusësh
gjithë yjet t’i gjuash nëpër’dhe në çast
Të më gjesh fshehur pas një skute…
Mos vallë unë ty të pres që menatë !?
Por gjithçka që në kohë duarsh e hudhe
Mund të jet kujtim, por koha se kthen prap !
