Nick Cave: Lutjet në zjarr

Poezi nga Nick Cave

Ky vend për mua është Ferr
Me Djallin në shtratin tim
Me Djallin në këtë shishe
Dhe Djallin në kokën time
Do të të takoj prapë në Parajsë
Nëse e vesh prapë atë fustan
(Do ta pi edhe një pije, miku im)
Ku zemra më mbahet në akull
Dhe lutjet shpërthejnë në flakë
Lutjet në zjarr.

Përktheu: Fadil Bajraj

ObserverKult


Lexo edhe:

NICK CAVE: UJËRAT E TRISHTË

Po shikoj teposhtë rrugës dhe shoh Maryn duke vrapuar
Me flokë të arta dhe me buzë sikur të qershisë.
Shkojmë poshtë te lumi ku shelgjet lotojnë,
Po e marrim një rrënjë të shkulur për ulëse dashnorësh
Që ka dalë nga dheu i dhëmbëçuar,
Ama i mbërthyer për tokë nga kularët zvarritës të shermashekut.
O Mary ma ke ngashënjyer shpirtin
(Dhe nuk mund ta dalloj të mirën nga e keqja)
Përgjithmonë peng i botës tënde fëmijërore.

Dhe atëherë lëshova zemrën time kupëz të kallajtë përgjatë
Burgut të brinjve të saj,
Me një shkundje të kauçurrelave të saj
Ajo çupëz duke llapashitur,
Me fustanin e përvjelur deri mbi gjunjë
I shndërron këto ujra në verë
Pastaj i thur shermendet e shelgut.

Mary në cektinë qesh
Aty ku karpi vërvitet
Përhihet nga hijet e reja që ajo i flakë
Nëpër këto ujëra të trishtë dhe nëpër zemrën time…