Poezi nga Pablo Neruda
Nuk të dua për tjetër por vetëm sepse të dua.
Unë shkoj nga mosdashuria për ty tek dashuria,
Nga shumëpritja deri tek mospritja për ty
Nga akulli tek zjarri kalon kjo zemër imja.
Unë të dua vetëm sepse je ajo që dua;
Unë të urrej pa masë, dhe duke të urryer të lutem ty,
Dhe njësia matëse e dashurisë ndaj teje
Është se pa të shikuar të dua si një qorr pa sy.
Ndoshta drita e janarit zemrën time tret
Me rrezen e saj mizore, duke vjedhur
Çelësin tim të qetësisë së vërtetë.
Në këtë histori ai që vdes jam vetëm unë
Dhe do të vdes nga dashuria, sepse të dua ty,
Të dua ty, e dashur, në zjarr e në gjak pafund.
Në shqip nga: Skënder Buçpapaj
ObserverKult
Lexo edhe:
SABIT RRUSTEMI: QË T’KETË KUSH PËR T’NA PËSHTYRË
Poezi nga Sabit Rrustemi
U mbulue në gaz e në tym e flakë
Gaza
dala e plastë
Një e qeshur e vetme s’u pa
në fytyrat e njerëzve
që ende ruajnë brenda vetes
një trohë zemër
Planeti Tokë u rrudh
prej egërsisë së pjellës që ushqen
u step
Xhindin që u ngrit peshë
nga Shpirti i Lig
kush ta urtojë
kush ta ndalojë
s’ka
Gjithçka e mirë
e ëmbël dhe e dashur
shkoi për lesh e për pluhur
e nuk mbet as hiri
Tej kësaj bote
në tjetër planet ra
nga turpi
Buzët u dogjën prej lotësh
u përgjakën puthjet
rruzullit tretën
e fjalët
prej gjuhëve të prishura
u zhbënë
as në të lehura s’gjasojnë
Zotërit e kësaj kohe
gota prej qelqi
për të satën herë u thyen
ngelën pa valë
e u çmendën mendsh
As trupi i një nëne
që u bë varr i një fëmije të palindur
as edhe ajo foshnja e nemitur
nën rrënoja
që s’di më as të qajë
(e lëre të na qeshë)
s’na zgjoi
Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
