Poezi e Flutura Açkës për djalin e ndjerë: Në morsin e erës zëri yt

“Në morsin e erës zëri yt” poezi nga Flutura Açka

Tim biri, në 23-vjetorin e lindjes

Me rrufë më ngjan pranvera
kohë po i lyp kohës që të vijë,
akrepat e thyer të stinëve të botës
mërzejnë nga ndryshku i paepur tani.

Në eterij kozmik të kuptimit
qetësi mizore shtron cikma
me formulat e të athtave të dimrit.

Larg,
idhnuar nga mungesa e fjalëve,
nga rrëmuja në trafikun e durimit,
nga ethja e botës që arkivon pangijë
e që nga ujâ e lodhun gdhin,
miros të tejshmen hijeshi
t’përzishmen rini.

Më janë të hidhura majet,
të kthyera pandjerë në stinë
të paloj vajet.

E mprehur gjuhë e heshtjes
lexon morsin erës
trajtë me i dhanë vetmisë.

Pas flegrës së pritjes
zëra të ëmbël
atome malli,
materie Demiurgësh
karbon të athët
diej pa verbim.

Ishte Demiurgu,
e lēnda ekzistonte
pa kishte shndërrim.

24 maj 2023

ObserverKult


Lexo edhe:

FLUTURA AÇKA RRËFEN BISEDËN ME DJALIN E SAJ NË SPITAL, DISA DITË PARA SE TË NDAHEJ NGA JETA

“Ishin ditë spitali. Im bir më pa drejt e në sy e më tha: Mam, unë e di që ti do mbyllesh pas kësaj. Do më vinte shumë keq, nuk do ta këshilloja. Çfarë ke për të humbur pas kësaj?! Çfarë tjetër ke për të humbur mam?”…

Janë fjalët e birit të Flutura Açkës, që ndonëse në ditët e fundit të jetës, tenton të lidhë nënën e dashur pas jetës. I kërkon të provojë të vazhdojë pa të, duke i premtuar se do jenë përherë bashkë. Letërsia për të është ai filli i shpresës, ndaj ai ngulmon që “Flutnesha” e tij të shkruajë një libër për të, e më pas të tjerë, pasi ky është misioni i saj. 

Shkrimtarja e tregoi kohë më parë episodin në “TVT”, në një rrëfim për “Birin”, librin e saj më të fundit që hapi qindra dyeleximi, ndonëse në një periudhë pandemie.

Tekstin e plotë und ta lexoni KËTU:

ObserverKult