Aty ku e pres, mungoj vetëm unë
Çdo gjë është gati vera, gota
Mishi i pjekur në hell, sofra
A thua do të dijë se e prisja
Edhe atëherë kur s’do të vinte
Në fund të çdo shprese e durimi
Pritja ime niste nga vetë fillimi
Çdo gjë, çdo gjë është gati
Kulla ime hap dyet me fletë
Nipat ngrenë dolli heqin valle
Kafka ime gjëmon si daullë dasme
Pritja ime pa mua atin shalon.
ObserverKult
*Shkëputur nga libri me poezi “Mesjetarë të përjetshëm”
——————
Lexo edhe:
QERIM UJKANI: POPULLI I DI TË GJITHA
Populli i di të gjitha di të flasë di të heshtë
Kur flet
Gurëve të varrezave u hyn shpirti dhe lëvizin
Midis flamujsh dhe rrëmetesh
Ushtojnë sheshet
Bien daullet
Të nisurave iu shfaqen fundet
Sundimtarët janë të qetë
Kur hesht
Si gryka malesh kapërdin rrufetë
Mes dhëmbësh kërcëlluar i shkrepëtijnë vetëtimat
Gjëmimet i ndrydh në vete
U thotë fjalë të urta i qetëson
Durimin e vet e krahason me të malit me borë
Sundimtarët s’i merr gjumi
Populli i di të gjitha di të flasë di të heshtë
II
Populli i di të gjitha di të jetojë di të vdesë
Herët në mëngjes
Hukat duart të mos i bjerë përthonjsh nis punën
Te kroi te shelgu pret të bukurën belkëputurën
Bën dasmë gëzimin e ndan me të gjithë
Shtëpinë e mbush me fëmijë
Brez më brez
Shpie kujtimin
E shkon në luftë
Thirrja për liri të atdheut i hyn drejt në histori
Me vete merr armën trastën këngën
E s’pritet e s’ndalet
Veçse në fitore dhe përmendore
Liria s’pret
Duhet për çdo çast
Populli i di të gjitha di të jetojë di të vdesë
III
Populli i di të gjitha di kë ka mik kë armik
Hap derën e shtëpisë
Ndez zjarrin shtron sofrën
E në sofër bukë kripë e zemër
Kurrë s’e provon në ditë të mira
E ruan për ditë të vështirë
Ia mban besën
POEZINË E PLOTË E GJENI KËTU
