Poezi nga Rabindranath Tagore
Nuk mund ta mbaj mend nënën,
por nganjëherë në mes të lojës
një melodi duket sikur rri pezull mbi lodrat e mia:
Një melodi e harruar që ajo e kishte aq për zemër,
teksa tundte djepin.
Nuk mund ta mbaj mend nënën time,
por nganjëherë në një ag vjeshte
aroma e jaseminit më mbush dhomën,
si aroma e shërbesës së mëngjesit në tempull
dhe vërshon mbi mua si parfumi i nënës.
Nuk mund ta mbaj mend nënën time,
por ende nganjëherë nga dritarja e dhomës së gjumit,
kur ngre sytë drejt tendës së madhe blu të qiellit
dhe ndijoj në fytyrën time vështrimin e saj të qetë,
atëherë ndiej hirshmërinë e saj të pushtojë qiellin.
Në shqip: Irena Dono
ObserverKult
Lexo edhe:
