Nga: Robert Burns
Lamtumirë përroje
ku lehtë fryn puhiza
Rreth kasollës së vjetër
ku rrit shtatin Eliza.
Asgjë s’vlen kujtimi
Asgjë s’më ngushëllon
Në gjoksin tim trishtimi
Brinjët mi shkallmon.
N’pranga i pashpresë
Zinxhirë në shpirt e duar
Në çdo venë një zjarr
Në heshtje i dënuar.
Skllavin e dashurisë
S’e sheh s’e denjon,
Por dhimbja e pamëshirë
S’më vlen, s’më shpëton.
Gjoksi më gufon
Dhimbje, psherëtimë
Zemra s’e tradhton
përjetë dashurinë.
Në heshtje i duroj
dëshpërimin,vuajtjen
I mbushur plot brengë,
i mbushur plot mall.
Elizë moj e dashur
A s’më dëgjon lutjen
Për hater të zotit, a
Ti a nuk më fal.
…………
Zëri yt si melodi
Se ë’më mban peng më skllavëron
Por s’më trembin më jo ata sy
Se frika nga asgjë nuk më shpëton.
Si marinari jam i tmerruar
nga dora kur i ik timoni të shkretit
Dhe e përpin vorbull e mallkuar
E merr gjithçka në fund të detit.
Përktheu: Servet Bytyçi
ObserverKult
Lexo edhe:
