Më ndjek Fjalë e thënë
Gur që vend s’ka zënë
Më ndjek betimi
Dhe gjuhë e drurit
Ajo që veten ka lëpirë
E s’mundet pa u pështyrë
Më ndjek dita
Që s’mund të lindë
Pa prerje Cezarike
E duhet të arrij te lulja
Që rritet në zjarr
Dhe falet kah urtia e shkelur
Kështu fjala më vjen pas
Më dënon kur flas.
LEXO EDHE: Rrahman Dedaj: Gjërat që s’preken