Ditenatë e pres
poreve të padukshme të kësaj qiellnaje
trokas
Ajo zë nuk lëshon
as unë nuk e thërras
derisa pritja të pëlcas
I përkushtohem deri në amshim
kësaj ëndrre që shihet e nuk zihet
Edhe kur më shkund imi trazim
nuk hamendem
pa fund pres
derisa kjo botë të mos shuhet.
LEXO EDHE: Sabit Rrustemi: Eja, mos mbaj mëri…
