Sara Teasdale: Të më duash më thellë dhe më gjatë…

Të kam dashur gjithmonë, prej çastit të parë kur fshive cepin e syrit me një gisht drite, kur pashë, fytyrën time që rridhte në një lot ngjyrë shiu drejt gjirit tënd të bardhë përmbi lulen e buzëve të hapura...

Çfarë të kam borxh, çfarë
Qe të më duash më thellë e më gjatë?
Zemrës në gojë s’m’i vure një këngë
Kurrë s’m’i ngjite shpirtit një flatër

Por, ah, unë të dua, të dua me shpirt
Ç’kam dashur s’më kanë dashur aspak
Të kam borxh një hyrje të vogel
Që të çon në murin e parajsës

Në shqip: Roland Gjoza