
Nuk ka mbetë gja me ba,
nuk ka mbetë gja me thanë,
(edhe pse gja s’kam ba, as gja s’kam thanë),
asht koha me i shijue këto çaste t’fundit,
asht koha me e mprehë (edhe ma) shikimin,
asht koha me e përpi (edhe ca)
dritën e dëlirë t’Zotit,
oh, afrohu ma ngat, ma ngat afrohu, zemër,
prekmi duert, trupin,
lëmomi flokët prej bore,
n’sy shikomë, si m’sheh tani
zogu i vdekjes që ndalun m’asht
n’parmak t’dritares,
ashtu due, ashtu due me ikë,
due me ikë, tuj e lanë n’sytë e tu, shikimin e fundit,
due me vdekë, tuj e lanë n’gojën tande,
frymën e fundit…
ObserverKult
Lexo edhe: