Do ta kërkojmë edhe këtë moshë,
Ajo tani ka ikur,
S’ka për t’u kthyer më andej nga erdhi,
Ne jemi dy mbrëmje, dritat na janë fikur,
Dhe nuk mund ta njohim njëri-tjetrin!
Është një habi e madhe kjo që ndodh me ne,
Sikur të jemi 100 vjeçarë e ndoshta më shumë,
Nuk mund të gjesh dot në tërë këtë planet
Dashuri siç bën ti edhe unë!
Kjo është mbrëmje jo si të tjerat
Dhe nuk e di ku do më shpjerë
Ai që jetën na i ka dhënë,
S’mund të na i japë atë dy herë!
Ne të gjithë kemi mbrëmje si këto
Që fare kot na kanë ikur!
Prandaj duhet të duhemi më shumë,
t’i ndezim ato drita që na janë fikur!
*Titulli i origjinalit: “Nuk mund të jetosh dy herë”
ObserverKult
Lexo edhe:
