Të shtunën nga ora 11:00, në Qendrën Kombëtare të Librit dhe Leximit, në Tiranë, organizohet takim poetik me Donika Dabishevcin.
Donika Dabishevci është poete, studiuese, doktore në letërsi, kryeredaktore e Portalit për Kulturë ObserverKult, Shtëpisë Botuese Littera dhe Festivalit Poetik të Prishtinës.
Ka botuar librat: ‘Krizantema të plasura’ (1996); “Imazhe të brishta” (2004);
“Proza e poetizuar – F.Konica, M. Frashëri, E. Koliqi, M. Camaj, M. Hanxhari” (2015); “Kam me ardhë si deka” (2015) ; “La tua robinja” Romë, (2017); “Dashnisë së nji nate” 2020.
Donika Dabishevci është autore e familjarizuar me teoritë letrare dhe format poetike dhe do ta kishte më lehtë të vazhdonte të shkruante sipas rrymës. Mirëpo, ajo ka zgjedhur ta sprovojë veten duke ecur xhunglës së shpirtit dhe anës së errët (apo të ëndërrt) të artit, për ta sfiduar lexuesin që është mësuar të ecë shtigjeve të shkelura. Ëndrrat janë krijime të pastra estetike, pa fije etike brenda. Prandaj, përmes strukturës së shenjëzimit onirik, Donika trazon, eksperimenton dhe refuzon skemat e standardet, në gjuhë, në letërsi dhe në shoqëri.
Me poezitë e saj është prezantuar në festivale vendore dhe ndërkombëtare, ndërsa me punimet e saj shkencore në një numër të madh konferencash e seminaresh që kanë të bëjnë me fushën e Albanologjisë dhe Medias.
Poezitë e saj janë përkthyer në gjuhën angleze, gjermane, frënge, turke, suedeze, rumune, bullgare, maqedonase, serbe, etj.
Dabishevci ka themeluar dhe menaxhon Portalin për Kulturë, letërsi dhe art, ObserverKult, Shtëpinë Botuese Littera dhe Festivalin Poetik të Prishtinës.
Poezi nga Donika Dabishevci
BUZËN
I keq, ti…!
Pse m’rri hutueshëm
i rand’ plumb prej heshtjes?
Diellore jam unë
s’jam nemë e zezë.
I panjohun mund t’jetë
veç çasti që mblatoi
këtë joshje t’egër,
çmendunisht thell’.
Pse druhesh?
Nji ditë as ti e as unë,
s’kemi me kenë ma
kemi me humbë,
kemi me u zhba.
Ti ke me u kthye n’moçal,
unë n’llavë vullkani,
ti n’ndoj prrue n’vërshim,
e unë kam me shndritë si ylber,
si ylber shumëngjyrash plot gzim!
Mos u tkurr,
Shpërthe si vrushkull gjaku!
Shndritma zemrën,
përflakma trupin.
Dhe po: Buzën!
Qenie e dobët që do lutje:
Buzën!
JEPMU
Jepmu i tani,
i keq…
Shkujdesshëm
kam me t’fshi para,
plandosun ke me u dergjë,
shpirti ka me t’u shkri,
trupi kruspull
ka me t’psherëti.
Ke me lshu kujën, ke me vajtu,
po kush s’ka me ta pa pikllimin,
kush s’ka me t’ngu,
kush s’ka me ia vu veshin lutjeve,
kush s’ka me ndi përgjërimin tand,
ke me plasë i vetëm
si murg i helmuem,
si murg i zi.
Jepmu i tani,
i keq…
Përhant’ jam sonte,
e veç me fshikullu di.
Larg meje,
ose, jepmu qysh di ti!
DU ME T’PI
Du me i lagë buztë e xhindosuna,
me t’lshue poshtë grykës,
e me u dehë me ty.
E pamshirë
për trupin e përflakun,
me pezm n’lkurën e lagun,
si venë kam me t’pi.
Për kadaldale.
Mor le t’shkon
ofshamë e piskamë,
le t’ikë hana,
e mos t’del dielli,
kurr’ orë e bardhë mos m’paftë,
kurr’ ditë e re mos ardhtë,
du me u knaqë me ty.
A M’DO
-A m’do?
-Poooo…
-Sa?
-Çmendunisht!
Trupat akordohen n’simfoni hyjnore
tuj u mbërrthye fort n’njani-tjetrin,
si me qenë çastet e fundit para apokalipsit.
-A m’do?
-Marrëzisht!
Jashtë lëshohet muzgu,
silueta t’çorodituna turren vrap shpellave t’tyne…
Mrena ora asht’ prishë,
akrepat janë thye, koha asht’ ndalë.
-A m’do?
-Dashni jete t’kam!
-Dashnia asht’ streha e shpirtit. Dashnia asht’ shpija! A m’do, pra?
-O t’du, dreqi e marrtë, t’du…përgjithmonë e përtej!
-A vdes për mu?
-Jo. Rrnoj për ty!
ObserverKult
Lexo edhe:
EROS E THANATOS NË POEZITË E DONIKA DABISHEVCIT
EROSI I GJËMSHËM , analizë nga kritiku Ahmet Selmani, librit me poezi të Donika Dabishevcit, “Kam me ardhë si deka”
ANA E ERRËT E ARTIT, parathënie e librit me poezi të Donika Dabishevcit “Dashnisë së nji nate”, nga Ag Apolloni
“KAM ME ARDHË SI DEKA”- GUXIMI I “ÇMENDUN” I NI GRUEJE, NË KOSOVËN E NARRATIVËS SË ODËS SË BURRAVE
