Larg syve mbetën buzëqeshjet
dhe dashuritë nga zemrat larg.
Veç vdekja afër, fare afër
me dorën ngritur qëndron në prag.
Dëgjoj trokitjen, puthjen ia ndjej,
shprishje gjymtyrësh në trupin tim.
I dashuruar pas dashurisë
mbeta i veshur me qejf.
Sot s’është çudi në prag të jetë
duke trokitur vetë dashuria.
Por unë s’e njoh. Kam frikë. S’hap derën.
Drejt vdekjes shkoj, siç një jetë ika.
*Titulli i origjinalit: “Larg syve mbetën buzëqeshjet…”
ObserverKult
Lexo edhe:
TEODOR KEKO: UNË TË KAM DASHUR GJITHMONË, GJITHMONË TË KAM KUJTUAR…
