Xhevahir Spahiu: Kur s’i qesh buza buzëqeshjes…

xhevahir spahiu
Xhevahir Spahiu

Kur s’i qesh buza buzëqeshjes,
Kur dhe vetmia zë vetmohet
Ti rri ngujuar brenda heshtjes,
Po tjetërkush për ty ngujohet.

Je gjeth i degës hijerëndë,
Je dru i pyllit që nuk sos
Nga zëra njerëzish rrafsh iu shembën
të lashtat mure Jerikosë.

Dikush për ty përbluan urinë
Mos ndjejnë uri as zogjtë, as ti.
Ti – një shushamë në suferinë,
ngujuar brenda vetes rri.

Dil sa pa rënë nata e gjatë,
sa pa të marrë harrimi osh,
Në këtë botë të pamatë
Të rrosh përkthehet: Të luftosh!

ObserverKult

LEXO EDHE: XHEVAHIR SPAHIU: TI S’PO VJEN…