Ka sy që shohin – ka sy që ëndërrojnë
ka sy që thërrasin – ka sy që presin,
ka sy që qeshin – gazmorë përherë,
ka sy që qajnë – me qarje dhimbjeje,
disa nga brenda – nga jashtë disa të tjerë.
Ata janë si lulet – që toka i nxjerr.
Sytë e tu jeshilë, – Tereza ime e pavdekshme,
ata që më mbërthejnë – si dora jote prej bari,
më shikojnë, ëndërrojnë, – thërrasin, presin,
më qeshin ëmbël – gazmorë përherë,
më qajnë vajtimtarë – me qarje dhimbjeje
nga brenda tokës, – nga jashtë saj ndonjëherë.
Në sytë e tu unë lind, – sytë e tu më besojnë,
unë jetoj në sytë e tu – diell në timen sferë,
në sytë e tu unë vdes, – shtëpia dhe shtegu im,
sytë e tu janë varri im – janë toka ime përherë.
Përktheu: Orjela Stafasani
ObserverKult
Lexo edhe:
DASHURIA ËSHTË DHIMBJE, DHE SA MË SHUMË DUAM AQ MË SHUMË VUAJMË…
ObserverKult ua sjell disa thënie të poetit spanjoll, Miguel de Unamuno:
Të ekzistosh është të veprosh.
Dashuria është dhimbje, dhe sa më shumë duam aq më shumë vuajmë.
Ndërgjegja është sëmundje.
Kush udhëton shumë, nuk kërkon vende të reja, por kërkon të largohet prej vendeve të vjetra.
Njeriu jeton me arsyetime e mbijeton me ëndrra.
Kujtimet e ëndrrat për dashurinë, nuk sjellin dhimbje, aq sa realiteti që s’i ikën dot.
Thëniet e tjera mund ti lexoni KËTU:
“ANIMA”, KOLANA MË E RE E SHTËPISË BOTUESE “DUKAGJINI”
Shtëpia botuese “Dukagjini” ka nisur me kolanën më të re të librave letrarë, të quajtur “Anima”. Pas dy kolanave të mëhershme, me libra eseistikë, filozofikë, historikë dhe atyre nga letërsia shqipe etj., kjo shtëpi botuese nis këtë kolanë të re që është një ekskurs nëpër autorët dhe veprat më të njohura të letërsisë botërore.
Me një koncept editorial të mirëmenduar, me përzgjedhjen e autorëve dhe përkthyesve, po ashtu me kujdesin e veçantë të redaksisë së “Dukagjinit” synon qendërzimin e vëmendjes së lexuesit në letërsinë e mirëfilltë botërore.
Tekstin e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
