Poezi nga M. Eminesku
Pasi prej kohe kaq të gjatë
ne s’thamë asnjë fjalë,
më ngjan sikur harruam fare
që u deshëm me aq mall!
Tani të ëmbël e të zbehtë
të shoh kaq pranë meje-
lermë të ulem si dikur
në gjunjë para teje!
Lermë të digjem prush nga malli,
t’i puth duar e tua.
O doçkëza ju ç’kini bërë
kaq kohë larg, pa mua!
Në shqip: Perikli Jorgoni
Lexo edhe:
MIHAI EMINESKU: PËRSE FRIKOHESH? A S’MË KE TI PRANË?
Përse frikohesh? A s’më ke ti pranë?
Lere të rrahë shiu në dritare
e era të gjëmojë anembanë,
me mua je e mos ki frikë fare!
Përse u ngrite e mes dhogash sheh?
Sikur diç pret e dukesh e habitur.
S’mund të dallosh me sy ndër to asgjë?!
Mos do që të kujtosh diçka, papritur?
Mbështete kokën, do të jesh e qetë,
bëj gjumë edhe lërmë të rri zgjuar…
Gjithmonë më pëlqen, kështu plot jetë,
të të vështroj kur jam duke lexuar.
Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
MIHAI EMINESKU: QËNDRO TEK UNË, KAM PËR TY KAQ DASHURI!
“O qëndro, qëndro tek unë!
Kam për ty kaq dashuri!
Gjithë dëshirat që ti ke
t’i dëgjoj veç unë di;
Në të hijes errësirë
ti një ruspi i shëmbëllen
që me sytë të zinj e të urtë
në fund të ujrave vëren;
Dhe buçim si nxjerrin valët,
bari i lartë si fërmon
do të bëj të dëgjosh tinës
tufën e drerëve tek shkon…
Poezinë e plotë mund ta gjeni KËTU
