Poezi nga Adrian Manning
E di
për ty kjo ka fare pak rëndësi
ama veç
nëse do të dëgjoje
do të kuptoje
tringëllimën e kambanës
së trishtimit
në heshtjen
që na kapluar mua dhe ty
unë jam jehonë
që po përsëritet
zbehtë
e më zbehtë
Përktheu: Fadil Bajraj
ObserverKult
Lexo edhe:
ADRIAN MANNING: NË DITËT SI KJO
(Për JQ)
Janë ditët si kjo
Kur dua muzikë pa zë
Libër me faqe të bardha
Dhe art pa kurrfarë forme,
Pa vija dhe pa ngjyra
Janë ditët si kjo
Kur dua orët të ndalen
Rrugët të jenë të boshatisura
Ndërsa qielli të jetë i kthjellët,
Pa re dhe i kaltër
Poezinë e plotë e gjeni KËTU
Lexo edhe:
NOLCHA FOX: DO TË DOJA
përsëri të ecje me mua.
Më mungon. Do të doja
ta hapje derën hapakrah.
Më lër të të mbaj. Dhe të të them
derisa pimë kafe se si drita e diellit
është aureolë rreth kokës tënde.
Rimëkëmbu. Kthehu…
Poezinë e plotë e gjeni KËTU
Lexo edhe:
JIM MORRISON: AH, SIKUR
Udhëkryqet
vend ku fantazmat
qëndrojnë për t’iu përshpëritur
udhëtarëve në vesh dhe
për t’i bërë që të interesohen për
fatin e tyre
Autostopisti pi:
“Përsëri i thërras zotat e fshehtë
të errët të gjakut”
——–Pse na thërret?
Ti e di çmimin tonë. Ai
kurrë s’ndryshon..
Poezinë e plotë e gjeni KËTU
