Sublime si drita, e dlirë si buzëqeshja,
E heshtur si ora kur mat hapin e muzgut,
E bukur si ecja, e kthjellët si agu
E pastër si shiu mbi lule…
I lumi unë për ty, sa e mira je!
Ndoshta kur të krijoi Zoti po më thoshte
Gjithë dashurinë e tij me një fjalë të vetme.
Se ti je e mirë sa s’të rrokin ëndrrat,
E ndritshme dhe e gjelbër, si gjethet.
Je ajri i ndajnatës nën hënën e plotë
Dhe vesa e përndezur mbi lulëkuqet mes grurit.
Ndoshta Zoti të ka dashur kaq fort!
I lumi unë për ty!
Zemrat e bukura plasin më fort se guri.
Nuk ikin. As vdesin. Veҫ buisin dritën
Dhe ashtu të përjetshme butë i luten Zotit
Tek prehen dëshirash si ëndrra të mira
Nën puthjen e ngrohtë të lotit.
I lumi unë për ty, sa e mira je!
Me një shenjë m’i ke dhënë të gjith’ miraditë,
Me një gjurmë – të gjith’ rrugët, me heshtje – ҫdo fjalë.
E pastaj ke lulëzuar brenda syve të mi
Siҫ vishet me pranverë një mal…
I lumi unë për ty, i lumi…!
ObserverKult
Lexo edhe:
ALBAN BALA: KAM ZGJEDHUR TË TË DUA NË MËNYRËN TIME
Poezi nga Alban Bala
Kam zgjedhur të të dua në mënyrën time
Si njeriu që kërkon veten në një foto të vjetër
Ku nuk ka dalë kurrë.
Në mënyrën time ku ende heshtja shkruhet
Si një kujtesë dy herë më e çmuar.
Kam zgjedhur të fitoj ndoshta duke humbur
Të jetoj bukur, të vdes bukur, të mendoj
Gjithnjë e më bukur,
Ashtu siç bëjnë të lumturit.
Kam zgjedhur të këndoj me dy zëra, të ulem
Mbi dritën e çdo kujtimi siç ulet një flutur
Mbi trëndafilat në shkurt,
E kam kaq lehtë të besoj të pamundurën
Të pres ëndrrat të çelin si në maj shpërthejnë lulet.
Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
