“Jam tuj msue”, poezi nga Deborah Doca
Jam tuj mësue mos me reagu për gjithçka që më shqetëson.
Jam tuj mësue se nuk kam nevojë me lëndu këdo që më ban keq.
Nganjëherë asht shenjë e madhe pjekuniet,
me u largue prej çkado që më provokon shqetësim dhe më prishë qetësinë e mrendshme.
Jam tuj mësue se energjia që harxhoj për të gjitha gjanat që insistoj,
më lodhë dhe më pengon me përqendru energjitë në gjana ma të dobishme për mue.
Jam tuj mësue që nuk mundem me ju pëlqy të gjithëve,
e kjo asht krejt në rregull.
Jam tuj mësue se mos me reagu nuk don me thanë me pranue, por me shmangë diskutime të panevojshme.
Jam tuj mësue me i kuptue mësimet e jetës,
po mësoj prej atyne që janë të ndryshëm prej meje.
Jam tuj zgjedhë me kenë ma e mirë.
Jam tuj zgjedhë qetësinë teme,
sepse asht ajo çka kam ma së shumti nevojë.
Nuk due ma drama.
Nuk kam nevojë për askënd që më ban me u ndje sikur nuk i mjaftoj.
Jam tuj mësue më zgjedhë nëse due grindje apo diskutime.
Shkoj përtej, nuk jam.
Jam tuj mësue se shpeshherë mos më thanë kurgja, i thotë të gjitha.
Jam tuj mësue se me ju përgjigjë provokimeve, më ban keq,
dhe i jep pushtet një tjetër personi mbi emocionet e mia.
Nuk mundem me kontrollu çka të tjerët thonë,
por mundem me vendosë si me reagu ose si me menaxhu e zgjedhë
nëse kanë apo jo randësi për mue.
Jam tuj mësu se në shumicën e rasteve këto situata nuk kanë lidhje me mue,
por ma shumë me të tjerët.
Jam tuj mësue thjeshtë me u dashtë
dhe jo me u shkatërru.
Nganjëherë asht ma mirë me heqë dorë dhe me i lanë njerëzit me shkue,
sidomos nëse këto marëdhanie nuk kanë mundësi me ekzistu pa shumë shpjegime.
Jam tuj mësue se jeta bahet ma e thjeshtë kur nuk përqendrohem tek ajo çka ndodhë rreth meje
por ma së shumti mbi veten teme.
Me punue me veten dhe për paqen teme të mbrendshme
më ban me kuptue që mos me reagu për çdo gja të vogël që më shqetëson,
asht hapi i parë për me jetue një jetë të shndetshme dhe të lumtun.
Përktheu dhe përshtati: Arjola Zadrima
ObserverKult
________________________
Lexo edhe:
