Ndjenjat e mia janë farë maranxhash
e plasin nën diellin e fortë
mbi rrasë.
E vetmja dashuni ime,
pse m’i len ndjenjat
të plasin nën diellin e fortë
mbi rrasë?
Ndjenjat e mia janë farë cipresash
e plasin nën diellin e fortë
mbi rrasë.
Dashunia shkon e më len
pa dheun e pranverës
e mbes i vetëm në kohën e pa ngjyrë,
e mbes i vetëm pa stinë
në vjetin njimij e nandqind
e gjashtëdhetë e tetë.
*Titulli i origjinalit: “Vjeti 1968”
ObserverKult
