Ka një mrekulli të vdekjes, poezi nga Moikom Zeqo

Ka një mrekulli të vdekjes të saktë si ligjet
kur trupat tanë do të shpërbëhen në elemente
të natyrës,
ndoshta do të takohemi si ujëra nëntokësore,
si humus e kripëra te rrënjët e një bime,
që ajo të lulëzojë e të hapi petale
e të mahnitë gjithçka me bukurinë anonime.
Do të na lulëzojë eshtrat…
Ajme! Po shpirtrat vallë?
Si krijesa ajri do të enden nëpë re,
përherë të dy ndarë dhe asnjëherë një!

ObserverKult

Lexo edhe:

MOIKOM ZEQO: TI IKËN, IKËN… TI MBASE S’KISHE ARDHUR