Përkthyer nga Plasari, Frederiko Garsia Lorka: Fillon të vajtojë kitara…

18/01/2025 • 11:39

Poezi nga Frederiko Garsia Lorka

Fillon kitara
të vajtojë.
Kupat e agimit
bëhen copë.
Fillon kitara
të vajtojë.
Është e kotë
ta ndalosh.
Është e pamundur
ta pushosh.
Ka vaj të lehtë,
monoton.
Siç vajton uji,
era mbi borë.
Është e pamundur
ta pushosh.
Vajton për gjëra të largëta,
për rërën e jugut të nxehtë
që kërkon kamelie të bardha.
Vajton perëndimi pa mëngjes,
shigjeta pa nishan,
zogu i parë i vdekur
majë degës së lartë.
O kitarë!
Zemër plagosur për vdekje
nga pesë shpata.