Poezi nga Petraq Kolevica
I huaj në vend të huaj,
As vetë s’di pse vuaj
Në mendje çfarë s’bluaj!
Dëborë bje, dëborë bje,
Si në qytetin tim,
Po s’di përse në shpirt me shtje
Kaq tepër dëshpërim.
Dëborë bje dhe era ngreh
Shtëllunga fluturim.
E shoh me nge si dikur, dje,
Dhe ndjej kaq mallëngjim.
Dëborë bje dhe gjithçka fle
Si n’ëndërr pa mbarim,
Po zemra rreh si ergjele
Që rend e s’gjen shpëtim.
ObserverKult
Lexo edhe:
GJERGJ FISHTA DHE TIRANA KOMUNISTE, NGA KRIST MALOKI
“Një aksion për zhdukjen e çdo gjurme të gegnishtes”,- kështu e quan Arshi Pipa ndërmarrjen e vitit 1972 përmes Kongresit të Drejtshkrimit në emër të shqipes së njësuar letrare. Dhe sipas tij rrënjët e këtij dënimi dhe dhunimi të gjuhës ishin shumë më të hershme, që me vendosjen e diktaturës në Shqipëri, ku u ndaluan rreptësisht autorë si Fishta, Camaj, Harapi,etj.
Pipa shkruan se “Stalinizmi e konsideronte katolicizmin gegë, si kryearmikun e vet. E kjo ishte një nga arsyet pse Fishta ndalohej, sepse ai ishte përfaqësuesi kryesor i katolicizmit”.
Kultura perëndimore, pas së cilës ìu qaste Shkodra në atë kohë, përbënte një problem për regjimin që rrënjtë i kishte nga lindja, dhe kjo dritare për nga perëndimi,- përfshi këtu një numër të madh njerëzish që edukoheshin në perëndim, që u persekutuan dhe vizituan burgjet e egra të diktaturës,- duhej mbyllur…
Tekstin e plotë e gjeni KËTU
