Nga: Akos Dhaskalopoulos
Shkova në trevat ku të pashë për herë të parë
ishe e vogël edhe unë djalosh i mbarë.
Si ikën vitet, të ëmblat vite,
kur zemra jote kish lule e zjarr,
po dashuria ku shkoi moj mike,
që të na ngrohë kur fryn acar.
Dera e mbyllur, çelësat humbur, në thëllime,
shiu që bie mbi kalldrëm pikon në zemrën time.
Si ikën vitet, të ëmblat vite,
kur zemra jote kish lule e zjarr,
po dashuria ku shkoi moj mike,
që të na ngrohë, kur fryn acar.
Shqipëroi: Arqile Garo
