Brendia jonë asht mjegull,
po mbledhim krahë tingujsh të hedhun
për degësh të pemëve.
Udhët janë heshtje,
po shohim verbtas thinja kohësh
të lanuna në mes.
Jem’ bosh,
këmbana të shurdhëta që endemi para mbrapa,
në mëshirë të erës.
ObserverKult
Lexo edhe:
