Mihal Hanxhari: S’mund të jem me ty

Flokët e tua të zez dhe sytë e tu si deti
Varka varka varka të ecin nëpër gji
O dielli im i ri o qiell i varur nëpër degë
Kjo vjeshtë i voli pemët gjethet presin vdekjen
Lumi shkruan kujtimet gurët flenë vetëm
Po ti më sjell në duar një fushë me re të bardha
Dhe ti kërkon të ecish pranë lodhjes sime
A s’e kupton se çdo ngjyrë është e vërtetë dhe secila ka një zë
Unë mund të t’ap një breg nga detet e mi
Unë mund të t’ap një kodër nga perëndimet e mia
Po unë s’mund të jem aty me ty çdo çast
….
Ti kërkon të nisësh atë rrugë me mua
Që unë e kam ecur ah se sa herë
Unë mund të tregoj në çdo pellg pikturat e hënës
Unë mund të të tregoj në çdo lis zemrat e zogjve që digjen
Po në mbrëmje ti do të duash të flesh pranë meje
Do të duash krahun tim rreth gjirit tënd
Po unë jam lumi që do shkojë në një tjetër gjumë
Ti do kërkosh të mbulosh qiellin sipër shtratit tim
Oh yjet unë i kam mbledhur një nga një në lumë
Dhe yllin tim që dua më shumë se qielli
Unë e kam gjetur në lumin më të largët.

LEXO EDHE: Mihal Hanxhari: S’e di, s’e di përse s’të dua më…